Zrób to sam, ocieplając dom wełną mineralną - instrukcja krok po kroku ze zdjęciami i filmami. Plusy i minusy materiału

Budowa własnego domu na pewnym etapie stawia pytanie budowniczego o potrzebie izolacji ścian. Prace termoizolacyjne są ważnym przedsięwzięciem, ponieważ niezgodność z technologią może prowadzić do dużych strat ciepła, pojawienia się wilgoci, grzyba i pleśni.

Usługa ocieplania prywatnych domów wełną mineralną stała się ostatnio coraz bardziej popularna w związku ze świadomością, że po wszystkich pracach instalacyjnych i uruchomieniu konstrukcji można zacząć oszczędzać na ogrzewaniu.

Podsumowanie artykułu:

Zalety izolowanych ścian

Wysokiej jakości prace termoizolacyjne umożliwiają osiągnięcie wysokiego komfortu w pomieszczeniu, osiągnięcie pożądanego poziomu ciepła i utrzymanie go przez długi czas. W miesiącach zimowych wełna mineralna zapobiega ochładzaniu się zimnego powietrza przez ściany.

Ponadto, ze względu na wzrost grubości ścianki i ze względu na jej właściwości przewodzące ciepło, możliwe jest osiągnięcie przesunięcia tzw. Punktu rosy poza materiał ścianki (na przykład do tej samej izolacji). W ten sposób można znacznie zwiększyć żywotność budynku.

Latem izolacja termiczna działa inaczej: nie pozwala na intensywne nagrzewanie się ścian domu, tworząc warunki dla stałej temperatury. Z tego powodu dom staje się chłodny (w porównaniu do ulicy).

Fasada domu, ocieplona wełną mineralną, oraz przemyślany system wentylacji pomieszczeń pozwoli uniknąć wilgoci, rozwoju pleśni i grzybów, których obecność niekorzystnie wpływa na zdrowie człowieka.

Zainstalowanie nowego systemu ogrzewania, wysokiej jakości okien z podwójnie oszklonymi oknami w kilku komorach, a także drzwi uzupełnią listę niezbędnych kroków w celu stworzenia optymalnego mieszkania.

Odmiany wełny mineralnej

Rynek materiałów budowlanych jest nasycony różnorodną izolacją, wśród której wełna mineralna zajmuje osobne miejsce. W sieci można znaleźć ogromną liczbę zdjęć izolacji domu z wełną mineralną. Surowce do jego produkcji określają rodzaj samej waty. Może to być kamień, żużel lub szkło.

Wełna kamienna jest wykonana z bazaltu, granitu lub porfirytu. Skała wulkaniczna daje wysoki wynik pod względem jakości i trwałości materiałów wykonanych na jej podstawie.

Wełna żużlowa jest wytwarzana z odpadów z przemysłu metalurgicznego. Materiał jest nieco gorszy od lidera, ponieważ nie radzi sobie z nagłymi zmianami temperatury późną jesienią i wczesną wiosną.

Ponadto zwiększona wilgotność pary wodnej przechodzącej przez materiał ściany na zewnątrz zmniejsza jego żywotność. Często ta odmiana wełny mineralnej służy do ocieplania budynków, garaży.

Wełna szklana jest uzyskiwana przez zmieszanie odpadów z produkcji szkła, sody, wapienia, dolomitu i minerałów wiertniczych. Materiał jest elastyczny i odporny na wibracje. Z reguły wełnę szklaną stosuje się w konstrukcjach wymagających wysokiego stopnia bezpieczeństwa przeciwpożarowego.

Forma produkcji wełny mineralnej ma postać płyt o różnych rozmiarach i zwojach. Jeśli izolowana cieplnie powierzchnia jest duża, należy zastosować izolację rolkową, która zmniejsza liczbę połączeń.

Wełna mineralna ma inny stopień twardości, co jest zaznaczone na opakowaniu. Miękka wata jest stosowana na przykład w pomieszczeniach do izolacji cieplnej i akustycznej ścianek działowych. Sztywna i średnia twardość jest bardziej odpowiednia do ścian i ciasta dachowego.

Niuanse ocieplenia domu

Jeśli decyzja zostanie podjęta własnymi rękami, aby zaizolować dom na zewnątrz za pomocą wełny mineralnej, musisz pamiętać o niektórych cechach tego procesu. Rama do montażu płyt z wełny mineralnej wykonana jest z drewnianych bloków lub profilu metalowego.

Ponadto odległość między nośnikami powinna być nieco mniejsza niż szerokość samej płyty, aby po jej szczelnym zainstalowaniu nie było żadnych szczelin. Te ostatnie będą mostami zimnymi, które zwiększają straty ciepła.

Rama powinna również składać się z poziomych prętów, aby uniknąć zwiększonego obciążenia płyt na siebie i ich późniejszego ugięcia. Możesz użyć specjalnych kołków, takich jak „Grzyb”.

Sam kołek, przechodząc przez grubość izolacji, wchodzi do materiału ściany. Duża głowa trzyma izolację. Gwóźdź (metal lub plastik) jest wbijany w korpus kołka, rozszerzając go. W ten sposób cała konstrukcja jest bezpiecznie przymocowana do ściany.

Po zamontowaniu płyt rozpoczyna się etap tworzenia bariery paroszczelnej. Membrana jest umieszczana w poziomych paskach i zaczyna się od szczytu konstrukcji. Materiał izolacyjny można przymocować za pomocą zszywacza budowlanego, jeśli nośniki są wykonane z drewna.

Podczas nakładania profilu metalowego warto zastosować dwustronną taśmę. Najważniejszą rzeczą do zapamiętania jest to, że membrana musi zachodzić na siebie (około 10 cm lub wzdłuż odpowiedniej linii na samym materiale), a połączenia muszą być przyklejone specjalną taśmą.

Kolejny krok polega na zainstalowaniu skrzyni na szczycie paroizolacji. Odbywa się to z tych powodów, że między izolacją a fasadą powinna pozostać szczelina wentylacyjna.

Para z życia człowieka, przechodząca przez ścianę, izolację i membranę rozproszy się właśnie w przestrzeni szczeliny. W ten sposób układana jest wentylowana fasada.

Opcja montażu jest możliwa na specjalnych zawieszkach w kształcie litery U, używanych do montażu metalowego profilu pod płytą kartonowo-gipsową. Na grzybie rozporowej zamontowane są tarcze lub paski z grzejnika rolkowego. Gęstość materiału pozwala zawiesinie przejść przez izolację.

Następnie pojawia się paroizolacja, a następnie metalowy profil jest przymocowany do wystających końców zawieszeń. Jest to konstrukcja nośna fasady, a jednocześnie tworzy szczelinę wentylacyjną.

Dlatego technologia izolacji z wełny mineralnej nie jest zbyt skomplikowana, jednak wymagane są podstawowe umiejętności budowlane.

Ściany zewnętrzne i ich izolacja

Doświadczeni budowniczowie powinni izolować dom na zewnątrz. Z tego powodu ciepło zostanie zatrzymane w pomieszczeniach, a zimne powietrze zostanie opóźnione przez warstwę izolacyjną. Ponadto ta opcja pozwoli zaoszczędzić powierzchnię użytkową. Istnieją dwa sposoby izolacji fasady: mokra i sucha.

Metoda mokra Izolacja jest montowana na ścianie, na niej prowadzone są prace wykończeniowe, na przykład tynkowanie. Grubość warstwy izolacyjnej wynosi około 10-15 cm.

Płyty przykleja się do ściany za pomocą specjalnego kleju, dodatkowo przymocowanego kołkami „Grzyb”. Następnie podstawę należy wzmocnić specjalną siatką i otynkować tym samym składem kleju.

Tynk elewacyjny, na przykład kornik, uzupełnia dekorację. Będzie pełnił dwie funkcje - ochronną i dekoracyjną. Wskazane jest wykonywanie wszystkich prac przy suchej pogodzie, ponieważ grzejnik mokry od deszczu wyschnie przez długi czas.

Metoda sucha. Ta metoda pozwala uzyskać tak zwaną wentylowaną fasadę. Izolacja jest umieszczona między ramą nośną wykonaną z drewna. Ten ostatni jest koniecznie pokryty środkiem antyseptycznym.

Następnie jest warstwa membrany paroizolacyjnej i skrzyni, na której montowana jest sama fasada. W ten sposób można zaizolować dom wełną mineralną na zewnątrz do bocznicy.

Jeśli zastosowana zostanie cała technologia, w rezultacie możliwe będzie uzyskanie elewacji własnego domu, która jest niezawodnie chroniona przed opadami atmosferycznymi, wiatrem i zimnem. I to jest klucz do komfortowego pobytu dla całej rodziny.