ด๊อกวู้ด - ดีและเป็นอันตรายต่อมนุษย์ คำแนะนำง่ายๆสำหรับการเจริญเติบโตและการดูแลที่บ้าน (110 ภาพ)

มันยากมากที่จะสับสนความหวานและเปรี้ยวและกลิ่นของดอกวู๊ดด๊อกวู้ดกับขนมที่ทำจากผลไม้อื่น ๆ แยมนี้เป็นที่คุ้นเคยกับเรามาตั้งแต่เด็ก คุณแม่และคุณยายมักนำผลเบอร์รี่เล็ก ๆ จากคอเคซัสไครเมียหรือบานในการปรุงเยลลี่หรือแยมปรุงรสแห้งสำหรับผลไม้แช่อิ่มหรือกินผลไม้สดขนาดเล็กของทาร์ต

อย่างไรก็ตามสายพันธุ์ด๊อกวู้ดสมัยใหม่นั้นประสบความสำเร็จไม่เพียง แต่ในภาคใต้เท่านั้น ดังนั้นจึงควรให้ความสนใจกับสิ่งนี้ไม่เพียง แต่มีประโยชน์ แต่ยังเป็นต้นไม้ตกแต่ง

บทสรุปของบทความ:

ข้อมูลทั่วไปของ Dogwood

ด๊อกวู้ด - ต้นไม้ขนาดเล็กและแผ่กิ่งก้านสาขาหรือไม้พุ่มที่ให้ผลเบอร์รี่เพื่อสุขภาพและอร่อยกับเมล็ดเล็ก ๆ (ภาพของด๊อกวู้ด) การเพาะปลูกวัฒนธรรมเริ่มขึ้นเมื่อห้าพันปีก่อน ด๊อกวู้ดแปลจากภาษาเตอร์กแปลว่า "แดง" อย่างไรก็ตามพันธุ์ลูกผสมที่ทันสมัยให้ผลไม้สีส้มสีเหลืองสีม่วงและสีดำ ด๊อกวู้ดเป็นตับยาว ต้นไม้หลายต้นให้ผลผลิตดีเยี่ยมแม้หลังจากผ่านไป 100 ปี

ในสวนของเทือกเขาคอเคซัสต้นไม้สูงถึง 8 เมตรในแหลมไครเมียต้นไม้จะสั้นกว่า - พวกมันมีความสูงประมาณ 3 เมตร กิ่งก้านของดอกวูดเป็นสีเขียวบางครั้งมีสีเหลือง ต่อมาพวกเขาได้รับสีน้ำตาลหรือสีน้ำตาล

วูดวูดมีลักษณะอย่างไร? ในต้นฤดูใบไม้ผลิ - นี่คือต้นไม้ที่สวยงามและสง่างามที่สุดในสวน การออกดอกเป็นเวลาประมาณ 2 สัปดาห์ ช่อดอกเขียวชอุ่มสีเหลืองสีขาวหรือสีชมพูมีลักษณะคล้ายหมวกดวงอาทิตย์และดูน่าประทับใจมากกับต้นไม้ที่ไม่ได้เป่า

ดอกด๊อกวู้ดเริ่มต้นเร็วกว่าการผลิบาน - กลีบของช่อดอกอวดที่จุดเริ่มต้นของการปรากฏตัวของพวกเขา ดอกตู๊ดด๊อกวู้ดซึ่งให้ผลมีรูปร่างกลมสีเหลืองดอกตูมจะยาวและเขียว

ด๊อกวู้ดเป็นต้นไม้ที่ทนทานต่อความเย็นจัดและทนความเย็นจัดได้ดีกว่า 30 องศา ฤดูใบไม้ร่วงใบไม้ด็อกวู้ดล่าช้าขึ้นอยู่กับสภาพอากาศสามารถเริ่มได้ตั้งแต่วันที่ 1 พฤศจิกายน

Dogwood Landing และการดูแล

ผลไม้สดเป็นประจำทุกปี ผลผลิตของดอกวูดขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายประการ: จากความหลากหลายที่ตั้งและอายุการปลูกและสิ้นสุดด้วยการมีดอกวูดอยู่ในละแวกใกล้เคียง เนื่องจากต้นไม้เป็นของพืชผสมข้ามจึงจำเป็นที่จะต้องให้ต้นไม้ที่มีพันธุ์ไม้ใกล้เคียงกับต้นวูดที่ปลูกในป่าซึ่งมีผลไม้หรือไม้ดอกอื่น

ที่ไหนดีกว่าที่จะปลูกต้นดอกวูด? ต้นไม้ชอบพื้นที่ที่มีแดดด้วยร่มเงาเล็กน้อยบางส่วน ความร้อนจัดตลอดทั้งวันกดดันเขา

สำหรับดินนั้นดอกวูดสามารถเจริญเติบโตได้บนดินทุกชนิด แต่ชอบดินที่มีเนื้อปูนเป็นแมงกานีสในระดับที่เพียงพอ ดินที่ไม่เหมาะสมในการปลูกคือดินที่มีน้ำใต้ดินนิ่งหรือชั้นดินที่หนาแน่นของโลก

สำหรับการเพาะปลูกสามารถใช้พืชฤดูร้อน 2 และ 3 มันเป็นสิ่งสำคัญที่ต้นกล้าที่เลือกมียอดอย่างน้อย 3 เกิดขึ้น

โดยปกติแล้วการปลูกถ่ายจะทนได้โดยต้นไม้ที่มีอายุมากกว่า แต่มีเงื่อนไขเพียงอย่างเดียว: ก่อนที่จะขุดต้องทำการตัดต้นกล้า ต้นไม้ดังกล่าวเริ่มมีผลในหนึ่งปี ด๊อกวู้ดสามารถปลูกในต้นฤดูใบไม้ผลิหรือฤดูใบไม้ร่วง 2-3 สัปดาห์ก่อนที่จะเริ่มน้ำค้างแข็ง

ก่อนการปลูกประมาณ 7-9 วันควรเตรียมต้นกล้าสำหรับหลุมปลูก เป็นที่พึงปรารถนาในการวางปุ๋ยอินทรีย์และแร่ธาตุในนั้นหากต้องการทำสิ่งนี้ขอแนะนำให้ใช้ส่วนประกอบต่อไปนี้:

ประมาณ 1 ถังปุ๋ยอินทรีย์;
แอมโมเนียมไนเตรท 60-70 กรัม
250 superphosphate และขี้เถ้าไม้แต่ละอัน;
ส่วนหนึ่งของมะนาว

เททุกอย่างล้นเหลือด้วยน้ำที่ตกลงมา เป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์หลุมเชื่อมโยงไปถึงจะอิ่มตัวด้วยปุ๋ยและจะเหมาะสำหรับการรับต้นกล้าคอร์เนล ทันทีก่อนปลูกควรเติมน้ำอีกครั้ง จากนั้นควรทำหลุมรอบ ๆ ต้นไม้ที่ปลูกและต้นกล้าควรผูกติดอยู่กับต้นค้ำ

หลังจากการถอนรากการดูแลด๊อกวู้ดก็มาถึงการกระทำที่ง่ายและคุ้นเคยเช่นพืชผลไม้อื่น ๆ นี่คือการคลายของโลกที่อยู่ใกล้กับลำต้นกำจัดวัชพืชรดน้ำตามความจำเป็นและกำจัดกิ่งแห้งหรือเสียหาย

ด๊อกวู้ดตอบสนองในเชิงบวกต่อการคลุมดินด้วยหญ้าสดหรือหญ้าแห้งหั่นเป็นขี้เลื่อย โดยทั่วไปแล้วมงกุฎของต้นไม้ไม่จำเป็นต้องมีการตัดแต่งกิ่ง แต่การที่กิ่งก้านหนา ๆ ต้องการการทำให้ผอมบาง

ธาตุอาหารพืช

ต้นไม้ต้องการน้ำสลัดประจำปีสูงสุดเพียง 2 ครั้งเท่านั้น ควรดำเนินการเมื่อเริ่มต้นฤดูร้อนครั้งที่สอง - ประมาณกลางฤดูใบไม้ร่วง การให้อาหารครั้งแรกควรประกอบด้วย mullein เจือจางด้วยน้ำในสัดส่วน 1 ถึง 5 หรือมูลนกและเจือจางด้วยน้ำ (1:10)

ปุ๋ยดินในฤดูใบไม้ร่วงมักประกอบด้วยขี้เถ้าไม้และ superphosphate มันจะดำเนินการหลังการเก็บเกี่ยวและช่วยให้ต้นไม้ฟื้นความแข็งแรงก่อนที่จะหลบหนาว

ต้นไม้ผสมพันธุ์อย่างไร

ด๊อกวู้ดสามารถแพร่กระจายได้สามวิธี:

เรื่องของเมล็ด วิธีการทำสำเนานี้เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับหุ้นที่กำลังเติบโต โดยปกติเมล็ดงอก 2 หรือ 3 ปีหลังจากหยอดเมล็ด ต้นด๊อกวู้ดที่ได้จากเมล็ดนั้นผลิตผลไม้ด้วยเช่นกัน แต่ไม่รักษาลักษณะและลักษณะที่มีคุณค่าของความหลากหลาย
วิธีการปลูก ในเรือนเพาะชำในสวนพวกเขามักใช้วิธีการถอนรากด้วยกิ่งสีเขียว ผู้เชี่ยวชาญทำการตัดกิ่งด๊อกวู้ดในพื้นผิวของทรายแม่น้ำและพีท (ส่วนผสมเตรียมในอัตราส่วน 1: 1)
การปักชำเป็นสิ่งจำเป็นในฤดูใบไม้ผลิในช่วงกลางเดือนพฤษภาคม เก็บกิ่งในโรงเรือนฟิล์มและตรวจสอบความชื้นในดินที่เหมาะสม ในฤดูใบไม้ร่วงดอกวูดเล็กสามารถถูกถ่ายโอนไปยังพื้นดินที่เปิดอยู่

วิธีที่ดีที่สุดและน่าเชื่อถือที่สุดในการสร้างโรงงานใหม่คือการปลูกต้นกล้าด้วยเกราะ

ชาวสวนบางคนใช้วิธีการเผยแพร่โดยฝังรากลึก พวกเขากดก้านของพุ่มไม้แม่กับพื้นและน้ำหนักด้วยชั้นของดินชื้น ดังนั้นการก่อตัวของรากและเป็นผลให้เกิดการงอกของต้นกล้าใหม่ หลังจากผ่านไปหนึ่งปีดอกวูดหนุ่มก็สามารถแยกออกและนำไปปลูกในที่อื่นได้

ด้วยวิธีการแพร่กระจายของเมล็ดต้นไม้เริ่มมีผลเป็นเวลา 6-7 ปีวิธีการขยายพันธุ์ของพืชช่วยให้คุณเห็นผลไม้ได้นาน 2-3 ปี

พันธุ์ไม้ที่มีชื่อเสียงและเป็นที่นิยมมากที่สุด

Vladimirsky - โดดเด่นด้วยการเก็บเกี่ยวประจำปีสูงและผลเบอร์รี่ขนาดใหญ่ น้ำค้างแข็งด๊อกวู้ดที่หลากหลายและทนต่อน้ำค้างแข็ง

ละเอียดอ่อน - ผลเบอร์รี่สีเหลืองที่มีเนื้อหวานที่ละเอียดอ่อน ความอร่อยสูงยังคงอยู่แม้จะเก็บรักษาไว้

สง่างาม - ผลไม้เชอร์รี่สีเข้มมีรูปทรงขวด คุณสมบัติที่โดดเด่นคือการเพาะปลูกที่ไม่ได้เก็บในเวลาไม่ตกจากต้นไม้ ระดับต้น ๆ

Exotic - ต้นไม้ใหญ่ที่ให้ผลดีและมีเสถียรภาพ

ศัตรูพืชและโรคของด๊อกวู้ดคืออะไร

ด้วยการดูแลที่ดีต้นไม้ต้นดอกวูดพันธุ์ที่รดน้ำเป็นประจำจะไม่ค่อยได้สัมผัสกับโรคและแมลงศัตรูพืชใด ๆ แต่บางครั้งโรคราแป้งปรากฏขึ้นบนใบของพืชอ่อนซึ่งสามารถกำจัดได้ด้วยยาฆ่าเชื้อรา นอกจากนี้บางครั้งก็มีปัญหาเช่นการตั้งถิ่นฐานของเชื้อราที่ทำให้เกิดโรคบนกิ่งไม้ การตัดแต่งกิ่งของกิ่งที่เสียหายหรือแห้งเป็นประจำจะช่วยรับมือกับเชื้อรา

ประโยชน์ของคอร์เบอรี่

ผลไม้ด๊อกวู้ดเป็นแหล่งที่ดีของวิตามิน C, E ความหลากหลายขององค์ประกอบไมโครและมาโครที่จำเป็นสำหรับบุคคล ผลเบอร์รี่ของพืชทำให้กระบวนการเผาผลาญปกติในร่างกายบรรเทาอาการอักเสบมีฤทธิ์ฆ่าเชื้อแบคทีเรียและยาสมานแผล